Heh

Biri intihar ettikten sonra
Çok yakınım da olsa
Aşkım cicim de olsa
Onun için fazla üzülmem;
Çünkü adam işin kolayına kaçıp yaşamına kendi arzusuyla son verme hakkını kullanmıştır ki aslında bana kalsa böyle bi hak da yoktur.
Çünkü nolursa olsun, başımıza ne gelirse gelsin kendi kendimize demeliyiz ki 'Ulan ben niye böyle siktiriboktan şeylere takıyorum? Nedir bu duygusala bağlamalar, bunalımlar?
Ayağına bi çift terlik alamayanı var, özürlüsü kötürümü var, ölümü bekleyeni var, AIDS lisi var, savaş mağduru var, bilmemnesi var'
Şımarıklık değil de ne bu?

Herşeyi geçtim,

Akli dengesi biraz yerindeyse o insanın, böyle bişeyi aklının ucundan dahi geçirmez.
Çünkü neden?
Çünkü onun ardından ömür boyu evlat acısı çekicek bi aile bırakır ardında, yada onu seven arkadaşları, yada bi şekilde hatırasını yaşayanlar kalır.
Ve tüm bunları düşünmeden pat diye evinin balkonundan atlamak gerçekten gerzek işidir,
Başka da bişey diildir.

Evet, intihar edenin psikolojini anlamıyorum, anlamıycam.
O kadar üzülmüyorum, üzülmüycem.
Aksine acıyorum ne kadar güçsüz olduğuna, çekip gitme butonuna basıp geri kalanı için, ardında bıraktıkları için düşüncesiz oluşuna.
Evet, bunun için de tepki topluyorum.
Ama babam da olsa düşüncelerim değişmezdi.
Bu da böyle biline.



08.09.2010 tarihinde intihar eden sınıf arkadaşımız Çağdaş içindi bu.